Via This Side Up, de ‘good middleman’ van de koffie-industrie, kwam we in contact met Sai van Black Gold Trang Pepper. Een peperfarm in het Zuiden van Thailand. Thailand staat vooral bekend om het gebruiken van verse specerijen als galangal, gember, limoenblad en citroengras. Zelfs peper gebruiken ze regelmatig in de verse variant, waarbij de strengen groene besjes worden meegebakken in de wok.
Van de provincie ‘Trang’ hadden we nog nooit gehoord. En we waren ook niet zo gauw op het idee gekomen om peper te sourcen in Thailand. Maar de plaatselijke contactpersoon van This Side Up kende Sai en haar bedrijf en zo kwamen we met elkaar in contact. Een zeer hoogwaardige pepersoort die alleen verbouwd kan worden in dit specifieke gebied in Thailand. Verbouwd op een duurzame manier, in combinatie met moderne technieken. Klonk interessant, dus we besloten er eens een kijkje te gaan nemen. Na wat Whatsapp-contact was de afspraak snel gemaakt en ging ik (Charis) op reis naar Trang.
Trang blijkt een echte food hotspot te zijn binnen Thailand. Niet gek dus, dat we na onze aankomst eerst maar eens gingen lunchen in het ‘stam-restaurant’ van Sai en haar familie. De vader van Sai, verantwoordelijk voor de peperplantage, schoof bij ons aan. Ze bestelden een tafel vol lokale gerechten. Wauw. Next-level Thais eten. Dat beloofde een hoop goeds voor deze trip.
Na het eten was het tijd voor een bezoek aan de pepper-farm. De vader van Sai heeft een passie voor inheemse planten. Een deel van het landgoed bestaat daarom uit een wirwar van gewassen. Palmbomen, bessen, bananen, papaya, het groeit er allemaal. Maar sinds een tijdje staan er vooral veel rijen met Piper Nigrum, de klimplant waaraan peper groeit.
De Trang peper is een pepervariant die alleen in die regio groeit. Het is een officieel ‘GI’, ofwel Geographical Indication product. Bij Trang hebben ze als doel deze pepervariant te behouden en te leren hoe ze deze zo duurzaam en efficiënt mogelijk kunnen produceren. Deze kennis geven ze vervolgens door aan kleine boeren uit de omgeving die ook peper verbouwen. Zo kunnen zij hun oogsten, en daarmee hun inkomsten, verbeteren. Bij Trang kopen ze de peper van deze kleine boeren en verwerken deze op een consistente manier, zodat ze peper van de beste kwaliteit kunnen aanbieden.
Tijdens ons bezoek mogen we alles vragen aan Sai en haar vader. Alhoewel haar vader geen woord Engels spreekt, maar gelukkig is Sai een goede tolk. Ze studeerde in Engeland en is daarom de aangewezen persoon om voor het familiebedrijf zaken te doen.
De peperplanten worden bewaterd door een vijver op het landgoed waar ze regenwater in opvangen. Een systeem met sprinklers zorgt ervoor dat er fijne nevel over de planten gesproeid wordt. Dit helpt ook bij de bestrijding van ongedierte. Ook lopen er kippen rond die ongedierte wegpikken en de grond loswoelen. Mest wordt gemaakt met uitwerpselen van dieren van boerderijen uit de omgeving.
Ze hebben een flinke investering gedaan in zonnepanelen, waardoor bijna alle stroom die ze verbruiken daarmee opgewekt kan worden. Het opbouwen van een peperboerderij kost sowieso een hoop tijd en geld in het begin. De peperplanten zijn allemaal nieuwe planten. Stekjes die ze hebben gekocht of gekregen van andere boeren uit de omgeving. Daar hebben ze ook hun kennis vandaan over het laten groeien van de peper, door gesprekken te voeren met kleinschalige boeren die zich hier al jarenlang mee bezighouden. Een peperplant moet vier jaar groeien voordat je voor het eerst kunt oogsten! Daar is dus flink wat geduld voor nodig.
De planten zijn in het begin ook delicaat. Groeit een wortel scheef, waardoor er niet genoeg toevoer van water en voedingsstoffen toegevoerd kunnen worden? Dan sterft de hele plant af. Weg is de oogst. Ook het plukken is een werkje waar aandacht aan besteed moet worden. Dit gebeurt allemaal met de hand. De groene peper wordt geoogst zodra de eerste besjes aan een trosje rood beginnen te kleuren.
Bij Trang hebben ze zich echter ook gespecialiseerd in rode peper. Hiervoor moeten alle besjes dus rood kleuren en op precies het juiste moment geoogst worden. Zijn ze te rijp, dan vallen ze op de grond en zijn ze niet meer bruikbaar.
De peper wordt gedroogd in de zon, in een soort plastic tunnel-kas. Op het moment dat we de boerderij bezoeken zijn ze bezig om hun processen verder te optimaliseren. Er is een ruimte waar de peper verpakt en vermalen wordt. Deze ruimte moet nog goedgekeurd worden door de Thaise voedsel- en warenautoriteit, maar het ziet er keurig uit dus dat moet wel goed komen!
De rode peper van Trang zit in ons nieuwste product: de Peper Beleving!
Heb jij nog vragen over de werkwijze van deze boeren, ons bezoek aan Trang of peper in z’n algemeen? We horen het graag!
